Մասնագիտության կողմնորոշում 2րդ կիսամյակ

Համակարգիչները, հեռախոսները և ընդհանրապես ամեն ինչ կապված տեխնոլոգիաի հետ զարգանում է օրե օր։ Տեխնոլոգիան Հայաստանում վերջերս սկսել է զարգանալ ավելի արագ կերպով, ինչը շատ լավ նվաճում է, և ես էլ  փոքր տարիքից սիրել եմ համակարգիչներ և առհասարակ ամեն ինչ տեխնոլոգիայի հետ կապված, և մինչ այսօր իմ սերը պահպանել եմ։ Իմ ընտրած մասնագիտությունը շատ հետաքրքիր է, որովհետև, այդ ոլորտում մարդիկ փորձում են ստեղծել անգամ մարդանման կերպարներ՝ <<Հումանոիդներ>>։ Իմ կարծիքով Ռոբոտաշինությունը շատ յուրահատուկ գործ է, հենց այն պատճառով, որ մարդիկ արդեն ստեղծել են հազարավոր տեսակի ռոբոտներ։

Հանրահայտ Հումանորիդ Ռոբոտներից է <ԱՍԻՄՈ>ն <Advanced Step In Mobility>  դեռևս աշխարհի ամենամարդանման ռոբոտն է, չնայած, որ դա թողարկվել է 2000 թվականին Ասիմոն դեռևս ամենազարգացածն է, Հումանոիդը ստեղծվել է Honda ընկերության կողմից։

Ասիմոի հասակը՝ 130սմ և 54կգ քաշով ունի 51.8V Nickel metal hydride, որը կարող է աշխատել մեկ ժամից ավել առանց դադարի, Ասիմոն կարող է նկատել շարժվող առարկաներ, լսել, խոսել և հասկանալ մարդկային խոսակցական նշանները, որը օգնում է Ասիմոին շփվել մարդկանց հետ։ 

Christmas Task

                2014 was quite a tough year. Regardless to all the things that happened, 2014 was a really important year in my life.  I think, my year was a very prolific year. I have taken my first exam. I started to study for the entrance exams of the university.  I began to study TOEFL and day by day my results get better and on 22^th of December I took my first TOEFL IBT exam to see my knowledge. A week later the results came I got 72 out of 120. I can’t say I’m proud of my grade but anyway it was OK.

                Most probably the happiest event of 2014 was coming back to Armenia from Lebanon. I really wanted to return, because I missed the weather, friends, lifestyle and food, that were different. I like merely everything about Armenia. Maybe the saddest thing of 2014 was fighting with my old friend, he was a good guy, the problem was a really small thing that we could have ignored, but we didn’t. Everything may happen and we both continued our life without each other.  On the other hand, I have achieved every dream I had. I really enjoyed this Christmas, it was very unique as during these 4 years it is my first time I am experiencing Christmas celebrations in Armenia

                I still believe in Santa Clause’s existence. We all celebrate Christmas in Armenia, and we were celebrating when we were in Lebanon but there was something missing. I can’t really say it was the traditional way or not. Because some things were in traditional way, some not. I do really enjoy Christmas. I enjoyed Christmas together with my family, which is the day, filled with the most magic. I got many presents. My sister and I bought a gift for our mother and she was very happy. On January 5^th we went to the church and brought a lighted candle to home. Our Christmas tree it is artificial, it is taller than I, and me being the tallest person in our home I was decorating the upper part of the tree. We decorated it in silver and blue colors. I can’t remember but I think it was in December 10^th or later. We will take away our Christmas tree somewhere in the middle of January. We had a Christmas party in our school but I didn’t participate in it so I can’t say how it passed. We spent the New Year’s Day very excitedly. That day was a quite tough day for mom as she had to cook all the food. And at the end of the day we all sat around the table and celebrated the New Year. I think our menu was like others’ practically everything. In next few days we went to our relatives’ homes and celebrated New Year once again. I don’t know what I will get the upcoming Christmas my desires are unlimitedly innumerous.  

As a conclusion, this year was a very good year except some bad things that got covered by other things. I hope the New Year will be as good a this year was, and it will bring joy, laughter to all of us. 

I can

                                                                                               I Can Do

                Tolerance suggests a fair, objective, and permissive attitude toward those whose opinions, practices, race, religion, nationality, etc., differ from one's own; freedom from bigotry.

Tolerance may also refer to:                                                                                                                                   Tolerance is important because it opens the door to opportunities and increases the chance for success. People who have had exposure to cultural differences feel confident living in a diverse society. Tolerance provides an opportunity to learn from others while respecting and valuing their differences in religious and ethical beliefs. Tolerance works as a barrier to prejudice and brings people of a community together.

Being a good role model and setting an example of respect can teach others to be tolerant. Celebrating the heritage and differences of others is a fun way to both learn and teach tolerance to children and other generations.

Հանդուրժողականությունը առաջարկում է արդար, օբյեկտիվ եւ թույլատրելի վերաբերմունք, այն կարծիքների, արարքների, ռասսաի, կրոնի, ազգության և այլնի հանդեպ, որոնք տարբերվում են; ազատություն մոլեռանդությունից:

Հանդուրժողականությունը շատ կարևոր դեր է խաղում մեր կյանքում, որովհետև դա դռներ է բացում հնարավորություններին և ավելացնում է հաջողության հնարավորությունը: Մարդիկ, ովքեր ապրելով տարբերվող հասարակությունում, զգացել են մշակութային տարբերությունները ավելի ինքնավստահ են: Հանդուրժողականությունը տալիս է ուրիշներից սովորելու հնարավորություն՝ հարգելով և գնահատելով նրանց տարբերությունը կրոնական և էթնիկ հվատքներում: Հանդուրժողականությունը աշխատում է որպես ոտնահարման դեմ պատնեշ և միացնում է նույն համայնքի մարդկանց:

Լավ մոդել լինելը և հարգանքի օրինակ ցուցադրելը կարող է մարդկանց սովորեցնել լինել հանդուրժող: Ժառանգությունը և ուրիշների տարբերությունները գնահատելը հաճելի միջոց է հանդուրժողականություն թե սովորելու, թե սովորեցնելու համար երեխաների և այլ սերնդներին:

Can computer think?

Can computers think? It is a very hard question where you can’t decide whether which side wins, which side losses.

In 1950^th British professor  Alan Turing have done an experiment in which people sit in a room and ask a question to a computer and the computer answers the question but the people didn’t knew about it. If the person says that the answerer is a person, the computer wins if the person says that the answerer is a computer then the computer fail this experiment is called Turing test. Still no computer has passed the Turing test.

John Carrel says that the behavior is more important than the toughs. He meant that if you ask a person a question that person will ask the truth as will do the computers, but in other places where people must behave in other ways than telling the whole truth. The professor says that people can program the computer to behave like person in all the situations, and the computer can pass the turing test.

Still no computer won the Turing test Cohn cօrel says that if people program the computer the computer can pass the test. But the computer will not be able to answer the hardest question “Can computers think?”

English translation

So, why is Literature important? How does it show itself as indispensable to a culture? Here's what

William Long has to say...

                Importance of Literature

It is a curious and prevalent opinion that literature, like all art, is a mere play of imagination, pleasing enough, like a new novel, but without any serious or practical importance. Nothing could be farther from the truth. Literature preserves the ideals of a people; and ideals--love, faith, duty, friendship, freedom, reverence--are the part of human life most worthy of preservation. The Greeks were a marvelous people; yet of all their mighty works we cherish only a few ideals,--ideals of beauty in perishable stone, and ideals of truth in imperishable prose and poetry. It was simply the ideals of the Greeks and Hebrews and Romans, preserved in their literature, which made them what they were, and which determined their value to future generations. Our democracy, the boast of all English-speaking nations, is a dream; not the doubtful and sometimes disheartening spectacle presented in our legislative halls, but the lovely and immortal ideal of a free and equal manhood, preserved as a most precious heritage in every great literature from the Greeks to the Anglo-Saxons. All our arts, our sciences, even our inventions are founded squarely upon ideals; for under every invention is still the dream of Beowulf, that man may overcome the forces of nature; and the foundation of all our sciences and discoveries is the immortal dream that men "shall be as gods, knowing good and evil."

In a word, our whole civilization, our freedom, our progress, our homes, our religion, rest solidly upon ideals for their foundation. Nothing but an ideal ever endures upon earth. It is therefore impossible to overestimate the practical importance of literature, which preserves these ideals from fathers to sons, while men, cities, governments, civilizations, vanish from the face of the earth. It is only when we remember this that we appreciate the action of a believer, who picks up and carefully preserves every scrap of paper on which words are written.

Հայոց Պատմություն 1

Խաչակրաց արշավանք են կոչվում 11-րդ դարի վերջերին արևմտյան եկեղեցու հովանու ներքո կազմակերպված դեպի արևելք Սուրբ երկիր ռազմական արշավանքները:

1095թ. Ֆրանսիայի Կլերմոն քաղաքում Ուրբանոս 2-րդ պապը հավատացյալներին կոչ արեց ազատագրելու Երուսաղեմը և անհավատներից փրկելու Հիսուս Քրիստոսի գերեզմանը: Պապի ոգեշնչումը խոր տպավորություն թողեց ներկաների վրա: Բոլորը բացականչեցին . << Այսպես է ուզում Աստված>>: Նրանք անմիջապես սկսեցին խաչեր կտրել և կարել հագուստներին: Այստեղից էլ առաջացել է արշավանքների մասնակիցների անվանումը` խաչակիրներ: Արշավանքների նպատակը Պաղեստինում գտնվող քրիստոնեական սրբավայրերի ազատագրումն էր մուսուլմաններից: Ահա թե ինչու խաչակրաց արշավանքները ստացան կրոնական պատերազմների բնույթ: Դրանց կազմակերպիչներն ունեին շահադիտական նպատակներ: Նրանց գրավում էին Արևելքի երկրների հարստուրյունները, իսկ պապը ցանկանում էր կաթոլիկությունը տարածել Արևելքում:1096թ. սկսվեց առաջին խաչակրաց արշավանքը: Գարնանը ճանապարհ ընկան գյուղացիներից կազմված ջոկատները (ամբոխները): Երբ նրանք հասան Կ. Պոլիս, 50 հազարից կենդանի էր մնացել մնացել ընդհամենը 20 հազար մարդ: Չսպասելով ասպետների ժամանմանը` նրանք անցան Բոսֆորի նեղուցը և շարժվելով գնացին Սուրբ երկիր: Սակայն Նիկիա (Նիկեա) քաղաքի մոտ սելջուկները ջախջախեցին գյուղացիական ջոկատներին: Փրկվեց միայն 3 հազար մարդ: 
1096թ. դեկտեմբերին Կ. Պոլիս հասան ասպետական ջոկատները: Նրանք շուտով բյուզանդացիների հետ սելջուկներից գրավեցին Նիկիան: Այնուհետև սկսվեց երկարատև ռազմերթը դեպի Ասորիք և Պաղեստին: Կիլիկիայով անցնելիս նրանց մեծ օգնություն ցույց տվեցին տեղի հայերը: Խաչակիրների առաջնորդներից մեկը ` Բալդուինը, խաբեությամբ մտավ Եդեսիա քաղաք: Նա դավադրաբար սպանեց Եդեսիայի կառավարիչ հայազգի Թորոս Կյուրապաղատին: Այսպես Բալդուինը ստեղծեց առաջին խաչակրաց պետությունը` Եդեսիայի կոմսությունը:
1098թ. խաչակիրները գրավեցին Անտիոք քաղաքը, որտեղ ստեղծվեց Անտիոքի դքսությունը: 1099թ. նրանք գրավեցին Երուսաղեմը:
Խաչակիրները գրաված տարածքներում ստեղծեցին Երուսաղեմի թագավորությունը: Առաջին թագավոր ընտրվեց Գոթֆրիդ Բուլյոնցին: Երուսաղեմի թագավորության մեջ մտնում էին Անտիոքի դքսությունը, Եդեսիայի և Տրիպոլիի կոմսությունները:
Թագավորության տարածքը բաժանվեց բարոնությունների: Սրանք էլ իրենց հերթին բաժանվում էին ասպետական ավատների: Ավատ ստացած ասպետները պարտավոր էին ռազմական ծառայություն կատարել: Եթե Եվրոպայում ասպետները տարեկան 40 օր էին զինվորական ծառայություն կատարում, ապա այստեղ` ամբողջ տարին, քանի որ խաչակիրները մշտական պատերազմների մեջ էին:
Երուսաղեմի թագավորությանը հարավից սպառնում էր Եգիպտոսի սուլթանությունը, իսկ արևելքից` սելջուկները: Պետության պաշտպանության նպատակով հիմնվեցին հոգևոր-ասպետական միաբանություններ: Նրա անդամները միաժամանակ վանականներ էին և ասպետներ: Նրանք երդվում էին չամուսնանալ, լինել չքավոր և զբաղվել կաթոլիկություն տարածելով, ինչպես նաև մարտնչել անհավատների դեմ:
Խաչակրաց երկրորդ արշավանքը գլխավորեցին Ֆրանսիայի թագավոր Լյուդովիկոս 7-րդը և Գերմանիայի թագավոր Կոնրադ 3-րդը: Այն տևեց 1147-1148թթ., սակայն ավարտվեց անարդյունք:
Խաչակրաց արշավանքը անակնկալ էր մուսուլմանների համար: Շուտով նրանք ուշքի եկան և 1144թ. գրավեցին Եդեսիան: Խաչակիրների դրությունը հատկապես ծանրացավ, երբ Եգիպտոսում իշխանության եկավ Սալահ ադ Դինը(Սալադին): 
Սալադինի պապը ծնվել էր Հայաստանում: Հետագայում ընտանիքով տեղափոխվում է Իրաք: Դառնալով Եգիպտոսի կառավարիչ` Սալադինը կարճ ժամանակամիջոցում գրավում է Ասորիքը և Միջագետքի մի մասը: Նա որոշում է Խաչակիրներից հետ գրավել Երուսաղեմը, քանի որ մուսուլմանները ևս այն համարում էին իրենց սուրբ քաղաք:
1187թ. Սալադինը պաշարեց Տիբերիա քաղաքը, այնուհետև պարտության մատնեց Երուսաղեմի թագավորությանը: Թագավորը և տաճարականների մեծ մագիստրոսը գերի ընկան: Նույն թվականին Սալադինը գրավեց Երուսաղեմը: Նրա կառավարման ժամանակաշրջանում Եգիպտոսը վերածվեց հզոր պետության: Այն սկսեց պայքարել խաչակիրների տիրապետության տակ մնացած տարածքները հետ գրավելու համար: Հետաքայում Սալադինը արշավանք կազմակերպեց դեպի Կիլիկյան Հայաստան: Կիլիկիա մեկնելու ճանապարհին, նա մահացավ:
Երուսաղեմի անկման լուրը ցնցեց քրիստոնյա Եվրոպան: Եվրոպացիները նախապատրաստեցին նոր արշավանք: Պապի նախաձեռնությամբ այն գլխավորեցին գերմանացի կայսր Ֆրիդրիխ 1-ին Բարբարոսան, անգլիացի թագավոր Ռիչարդ 1-ին Առյուծասիրտը և ֆրանսիացի թագավոր Ֆիլիպ 2-րդ Օգոստոսը:
Ահա այսպես 1198թ. սկսվեց խաչակրաց երրորդ արշավանքը: Հենց սկզբից այն անհաջող սկսվեց: 1190թ. Կիլիկիայի գետերից մեկում Ֆրիդրիխը խեղդվեց: Գերմանական խաչակիրները վերադարձան իրենց հայրենիք:
Ժամանելով Սուրբ երկիր` Ֆիլիպը պաշարեց Ակրա քաղաքը: Շուտով նրան միացավ Ռիչարդը: Խաչակիրները գրավեցին Ակրան, որը դարձավ Երուսաղեմի թագավորության մայրաքաղաքը: Շուտով պատրվակ բռնելով վատառողջությունը, վախկոտ արքա Ֆիլիպը վերադարձավ Ֆրանսիա: Մնալով միայնակ` Ռիչարդը ստիպված եղավ Սալադինի հետ 1192թ. հաշտության պայմանագիր կնքել: Նույն որոշմանը հանգեց նաև ինքը Սալադինը, քանի որ Ռիչարդը եգիպտացիներին խայտառակ պարտության մատնեց Ակրա քաղաքի մոտ: Եվրոպացի ուխտավորները հնարավորություն ստացան ազատորեն այցելել սուրբ վայրեր:
Ռիչարդը օժտված էր ռազմական տաղանդով և առասպելական քաջությամբ: Սակայն բնավորությամբ անհավասարակշիռ էր: Պատահական չէ, որ ժամանակակիցները նրան անվանում են <<մեծ մանուկ>>: Ճանապարհին նա Բյուզանդիայից խլեց Կիպրոս կղզին: Այստեղ ևս հիմնվեց Խաչակրաց պետություն` Կիպրոսի թագավորություն: Այն դարձավ խաչակիրների ամենաերկար գոյատևած պետությունը Արևելքում: Հետագայում այն գրավեցին թուրք օսմանները:
Ռիչարդը այլևս Արևելք չարշավեց, սակայն նրա հիշատակը և տարածած սարսափը այստեղ երկար պահպանվեց: Արաբ մայրերը լաց լինող երեխային հանգստացնելու համար ասում էին. <<Լաց մի՛ լինիր, լռի՛ր, թե չէ Մալիք Ռիդը (Ռիչարդ թագավոր) կգա և քեզ կպատժի>>: 
Երեք արքաների արշավանքից հետո խաչակրաց շարժումն անկում ապրեց: Շարժման հեղինակությանը մեծ հարված հասցրեց 1204թ. խաչակրաց չորրորդ շարժումը: Դրա մասնակիցները որոշել էին գնալ Սուրբ երկիր Վենետիկյան նավերով: Բայց Վենետիկը որոշեց խաչակիրներին տանել ոչ թե Մերձավոր Արևելք, այլ իր դարավոր թշնամու` Բյուզանդիայի մայրաքաղաք Կոստանդնուպոլիս: Խաչակիրները գրավեցին և երեք օր շարունակ կողոպտեցին քաղաքը: Այս նենգ քայլով Վենետիկը հաղթեց իր տնտեսական մրցակցին: 
Հաջորդ չորս արշավանքները ևս ավարտվեցին անհաջող:
Հունգարական և Ավստրիական խաչակիրները, որոնք խաչակրաց հինգերորդ արշավանքի մասնակիցներն էին, քաջաբար կռվեցին Սիրիայում և Պաղեստինում, բայց վերջնական արդյունքում ստիպված եղան լքել Մերձավոր Արևելքը: 
Խաչակրաց վեցերորդ արշավանքը կազմակերպեց եկեղեցուց հեռացված, Գերմանիայի թագավոր Ֆրիդրիխ 2-րդ Հոհենշտաուֆենը 1228թ. ռազմական գործողությունների փոխարեն  Եգիպտոսի սուլթանի հետ համաձայնագիր կնքեց: Երուսաղեմը, Նազարեթը և Բեթղեհեմը ժամանակավորապես վերադարձվեցին քրիստոնյաներին, բայց 1244թ. մուսուլմանները վերջնականապես տիրացան Երուսաղեմին: 
Խաչակրաց յոթերորդ և ութերորդ արշավանքները կազմակերպեց Ֆրանսիայի թագավոր Լյուդովիկոս 9-րդ Սուրբը: 7-րդ արշավանքի ժամանակ նա գերվեց Եգիպտոսի սուլթանի կողմից և մեծ փրկագնի դիմաց ազատ արձակվեց: Անհաջողությունը չհուսահատեց նրա հոգին և արքան կազմակերպեց 8-րդ արշավանքը, բայց նա մահացավ ժանտախտից Թունիսում, արշավանքի ժամանակ: Նա աչքի էր ընկնում կրոնասիրությամբ, որի համար էլ ստացավ <<Սուրբ>> մակդիրը:
1291թ. մուսուլմանները գրավեցին խաչկիրների վերջին հենակետ Ակրան: Խաչակիրների ստեղծած տերությունը վերացավ:
Խաչակրաց արշավանքներն ունեցան նաև դրական հետևանքներ: Եվրոպացիները մոտիկից ծանոթացան արևելյան մշակույթին: Նրանք մշակութային շատ արժեքներ տեղափոխեցին Եվրոպա:
Եվրոպացիները Արևելքում սովորեցին ավելի լավ նավեր պատրաստել, ճշգրիտ քարտեզներ գծել, օգտագործել մագնիսական կողմնացույցեր, կառուցել ամրոցներ:
Արշավանքների հետևանքով Արևմուտք-Արևելք փոխհարաբերությունները սերտացան և հետագայում զարգացան: