среда, 18 февраля 2015 г.

English project 2nd semester

The comminacation beetween humans using speech started approximately 500,000 ago. The way people communicated with each other has changed. Human communication was revolutionized and they started communicating using symbols, which were developed about 30,000 years ago, and writing was developed about 5000 years ago.

                                                   Nonverbal Comminacation 
The vital part of human communication is the nonverbal communication. The researches shows that the 55 percent of our personal communcation is using nonverbal communication, the examples of that are-gestures or eye sight, tone of the voice. Many other sudies show that only 7 percent of receiver's comprehension of a message is based on sender's actual words; 38 percent is baced on paralanguage. The muscles of our face do send messages without saying any word. A change in facial expression can change our emotional state. Reseaches show that when idividuals are lying, they are more likely to blink more frequently, shift their weight, and shrug. 
The advantages of nonverbal communication 
  1. Complementary: Non-verbal cues complement a verbal message by adding to its meaning. You can pat someone you offended at the back as you say sorry to him or her.
  2. Easy presentation: Information can be easily presented in non-verbal communication through using visual, audio-visual and silent means of non-verbal communication.
  3. Substituting: Non-verbal message may substitute for the verbal message especially if it is blocked by noise, interruption, long distance etc. for example: gestures-finger to lips to indicate need for quite, facial expressions- a nod instead of a yes.
  4. Accenting: Often used to accent a verbal message. Verbal tone indicates the actual meaning of the specific words.
  5. Repeat: Used to repeat the verbal message (e.g. point in a direction while stating directions.)
  6. Help to illiterate people: This type of communication use gestures, facial expressions, eye contact, proximity, touching etc. and without using any spoken or written word. So, it is very much helpful for illiterate people.
  7. Help to handicapped people: Non-verbal cues of communication greatly help in handicapped people especially to deaf people. Deaf people are exchange message through the movements of hands, fingers, eye ball etc.
  8. Attractive presentation: Non-verbal communication is based on visual, picture, graph, sign etc. that can be seen very much attractive.
  9. Reducing wastage of time: The message of non-verbal communication reached the receiver very fast. For this reason it reduces the wastage of valuable time of the communicator.
  10. Quick expression of message: Non-verbal cues of communication like sign and symbol can also communicate some messages very quickly than written or oral messages.
Thr disadvantages of nonverbal communication 

Despite of advantages of non-verbal communication, it is not free from its limitations or disadvantages which are:
  1. Vague and imprecise: Non-verbal communication is quite vague and imprecise. Since in this communication there is no use of words or language which expresses clear meaning to the receiver. No dictionary can accurately classify them. Their meaning varies not only by culture and context but by degree of intension.
  2. Continuous: It is possible to stop talking in verbal communication, but it is generally not possible to stop nonverbal cues. Also, spoken language has a structure that makes it easier to tell when a subject has changed, for instance or to analyze its grammar. Nonverbal does not lend itself to this kind of analysis.
  3. Multi-channel: while watching someone’s eyes, you may miss something significant in a hand gesture. Everything is happening at once and therefore it may be confusing to try to keep up with everything. Most of us simply do not do so, at least not consciously.
  4. Culture-bound: Non-verbal communication is learnt in childhood, passed on to you by your parents and others with whom you associate. A few other gestures seem to be universal. Evidence suggests that humans of all cultures smile when happy and frown when unhappy. However, most nonverbal symbols seem to be even further disconnected from any “essential meaning” than verbal symbols. Gestures seen as positive in one culture (Like the thumbs-up gesture in the USA) may be seen as obscene in another culture.
  5. Long conversations are not possible: In non-verbal communication, long conversation and necessary explanations are not possible. No party can discuss the particular issues of the messages.
  6. Difficult to understand: Difficult to understand and requires a lot of repetitions in non-verbal communication. Since it uses gestures, facial expressions eye contact, touch etc. for communicating with others which may not be understandable for the simple and foolish people.
  7. Not everybody prefers: Everybody not prefers to communicate through non-verbal communication with others. Sometimes it cannot create an impression upon people or listeners. It is less influential and cannot be used everywhere. It is cannot be used as a public tool for communication.
  8. Lack of formality: Non-verbal communication does not follow any rules, formality or structure like other communication. Most of the cases people unconsciously and habitually engaged in non-verbal communication by moving the various parts of the body.
  9. Costly: In some cases non-verbal communication involves huge cost. For example, neon sign, power point presentation, cinema etc are very much costly compared to others form of communication.
  10. Distortion of information: Since it uses gestures, facial expressions, eye contact, touch, sign, sound, paralanguage etc. for communicating with others, there is a great possibility in distortion of information in non-verbal communication.



Alvard manukyan
Davit matevosyan

понедельник, 2 февраля 2015 г.

Հանոց լեզու 3

Գրիգոր Զոհրապը ծնվել է 1861թ. Կ. Պոլսի Պեշիկթաշ թաղամասում: Զոհրապը նախնական կրթությունը ստացել է Պեշիկթաշի Մաքրուհյան, հետո՝ Օրթագյուղի Թարգմանչաց վարժարաններում։ 1876-80թթ. սովորել է այդ ժամանակ Թուրքիայի միակ բարձրագույն կրթական հաստատության՝ Կալաթասարայի ֆրանսիական նախ երկրաչափական, հետո՝ իրավագիտության բաժիններում: 1880-ին  աշխատանքի է անցել խորթ հոր՝ փաստաբան Ավետիս Յորտումյանի իրավաբանական գրասենյակում: 1882-ից իր գիտելիքները կատարելագործել է նորաբաց <Հուգուգ> վարժարանում, իսկ 1884-ին Էդիրնե Քաղաքում գերազանց քննություն հանձնելով՝ ստացել փաստաբանի վկայական: Միաժամանակ իրավագիտություն է դասավանդել Պոլսի համալսարանում:
Գրել սկսել է 17 տարեկանից՝ աշխատակցելով Պոլսի մի շարք Հայկական պարբերականների: Հեղինակել է արձակ և չափածո բանաստեղծություններ, վեպեր, ակնարկներ, հոդվածներ, ուսումնասիրություններ, գրական դիմանկարներ և այլն, սակայն Զոհրապի տարերքը հակիրճ ու տպավորիչ սյուժեով կարճ պատումն է՝ Նորավեպը, որտեղ նա պարզապես մրցակից չունի և իրավամբ դասվում է ԵՎրոպական առաջնակարգ նովելագիրների շարքը: Ինքը իր մասին ասում էր, որ գրականության ասպարեզում ինքն ընդամենը սիրողական էր և ոչ պռոֆեսիոնալ:
Զոհրապը կուտակել էր հսկայական կենսափորձ, ինչը և լավագույնս արտացոլում էր իր ստեղծագործություններում: Նա կատարելապես ճանաչում էր կյանքը՝ իր բոլոր շերտերով և ենթաշերտերով, և նրա նովելաշարերից մեկի հանրահայտ խորագիրը՝ <Կյանքը ինչպես որ է>, կարող է որպես դիպուկ վերնագիր հանդիսանալ նրա նորավեպերից ցանկացածի համար:

Մեծ ազգասեր ու մարդասեր Զոհրապը իր անդրանիկ վեպը կոչել է <Անհետացած սերունդ մը > (1886) ինչ իմանար այդ լավատես 25 ամյա երիտասարդը, որ երեք տասնամյակ անց դառնալու է իր սերնդի անհետացման տարաբախտ վկան: Բոլոր իր սերնդակից երևելիների նման 1915 թվականը Զոհրապի համար դարձավ իր վախճանի տարեթիվը, որը սև տառերով գրվեց հայության և համայն մարդկության պատմության մեջ:

Հայոց լեզու և Գրականություն 2

Հովհաննես Թումանյանը  իր հոդվածը նվիրել է մարդկային կյանքի բացահայտմանը, իր տեսանկյանը, իր կյանքի նկատմամբ ունեցած նկռտումներին: Ըստ նրա, կյանքը դա վեհությամբ և քաղցրությամբ լի տիեզերական կյանքն է, այն անսահման է, սակայն մարդը չի կարողանում ապրել այդ կյանքով, և բավարարվում է մարդկային նեղ,  անսահման փոքր կենցաղով:
Ըստ Թումանյանի կա ազգային կյանք, պետական կյանք, դասակարգային կյանք, կուսակցական կյանք, ավելինեղ թայֆայական կյանք, և էսպես նեղանալով մինչև էլի էն պստլիկ ես-ը...
Թումանյանի պատգամն է, որ մարդը կարողանա դուրս գալ իր նեղ ու պստիկ ես-ից, լինի ավելի համբերատար, ներող ու սիրող, ունենալով իր առանձին կարծիքն ու համուզմունքը, կարողանա լինել ավելի լավը՝ հարգել դիմացինին, ուրախանալ կողքինի ուրախությամբ:

Մի՞թե չենք կարող բարության աչքերով նկատել իրար մեջ լավ կողմերը, մի՞թե այդչափ քարացել ենք, որ չենք կարող զգալ ու ապրել սիրո պայծառ զգացմունքը, որը թույլ կտա կյանքը դարձնել ավելի քաղցր ու սիրելի:

воскресенье, 1 февраля 2015 г.

Մասնագիտության Կողմնորոշում

1.1  Բազմազան մասնագիտությունների մեջ, ինձ առավել հետաքրքրում են, հատկապես ներկայումս՝ Հայաստանում զարգացում ստացած ՏՏ ոլորտը՝ արդի կյանքում շատ անհրաժեշտ և պահանջարկ ունեցող: Հաշվողական գիտությունները այն է ինչը փնտրում էի, և համոզված եմ, որ այդ ոլորտը հենց ինձ համար է:
1.2  Փոքրուց սիրում էի համակարգչով զբաղվել, զանազան տեխնիկական միջոցները ուսումնասիրել: Նրանց կառուցվածքներին տիրապետելը ինձ համար ամենահետաքրքիր զբաղմունքն էր:
1.3  Մասնագիտության յուրահատկությունն այն է, որ անընդհատ զարգանում և համալրվում է էլ ավելի զարգացած ու խելացի մտքերով: Այս ժամանակաշրջանում արդեն մարդը չի կարող առաջ գնալ առանց այս ոլորտի:
1.4  Մասնագիտությունը ես ինքս եմ ընտրել,Թումո հաճախելը էլ ավելի ամրապնդեց կողմնորոշումս: Ծնողներս ինձ միայն աջակցում են:
1.5  Դեռևս ոչ մի ուսումնասիրություն չեմ արել, միայն այն, որ մասնագիտությունը ինձ շատ է դուր գալիս և շատ ժամանակակից է:
1.6  Այս մասնագիտությունը շատ պահանջված է մերօրյա շուկայում:
1.7  Այս մասնագիտությունը կարծում եմ ուսուցանվում է Հայաստանի բուհ-երից մեծամասնությունում: Սակայն ես ընտրել եմ ՀԱՀ: Կարծում եմ այս բուհում սպասելիքներս կարդարացվեն:

1.8  Իմ ընտրած մասնագիտությունը այն ոլորտն է, որը անընդհատ սովորելու և մասնագիտանալու կարիք ունի, և եթե <<Ուրիշ մասնագիտություն>> ապա այն կլինի նորից նույն ՏՏ ոլորտում:

понедельник, 26 января 2015 г.

Էկոլոգիա 2

1.      Մենք ապրում ենք, իմ կարծիքով միջին աղտոտված երկրում:Մեր երկիրը չունի շատ քիմիական գործարաններ, որոնք կարող են գլոբալ առումով վնաս հացնել երկրագնդին, սակայն մեր գիտելիքներն ու պատկերացումները մաքուր երկրի մասին շատ տարբեր են: Հաճախ կարելի է հանդիպել  քաղաքի փողոցներում աղբակույտերի, կանաչ գոտիներում թափված շինարարական աղբի կամ վնասված ու կոտրտված ծառերի: Մաքուր միջավայր ասելով պետք է հասկանանք քաղաքներում շատ կանաչ գոտիներ, մաքուր փողոցներ և դրանց մասին հոգացող մարդիկ:
2.      Բնության մեջ ամեն ինչ փոխկապակցված է: Կանաչ գոտիները ապահովում են մաքուր թթվածին, առանց որի մարդու օրգանիզմը ի վիճակի չէ ապրելու: Մաքուր ջուրն ու առողջ սննդամթերքը մաքուր միջավայրի արդյունք են, առանց որի մարդու օրգանիզմը առողջ չի կարող լինել: Շրջակա միջավայրը այն է ինչ մարդն ինքն է ստեղծել: Այն կարող է լինել աղտոտված որքան մարդն ինքն է աղտոտել: Պետք է լրջորեն մտածել և լուծումներ գտնել մեր երկրագունդը` ինչպես մեր տունը, մաքուր պահելու համար: Հակառակ դեպքում մարդու կողմից աղտոտված միջավայրի զոհը կդառնա հենց ինքը` մարդը:
3.       Շրջակա միջավայրը մաքուր պահելու վերահսկողությունը պետք է սկսել ընտանիքից և դպրոցից: Փոքրուց պետք է սովորեցնել, որ բնության հետ պետք է վարվել այնպես ինչպես մարդու հետ` խնամքով և հոգատարությամբ: Քայլելուց չթափել ձեռքին եղած աղբը, այգում կամ մայթեզրին չպոկել կամ չկոտրել ծառերի ճյուղերն ու ծաղկած ծաղիկները: Խստացնել վերահսկողությունը, շատացնել տուգանքները, իսկ դպրոցներում` շրջակա միջավայրը մաքուր պահելու վերաբերյալ դասերը:
4.      Ես փորձում եմ հնարավորինս չաղտոտել միջավայրը ու շատ կցանկանաի, որ մեր երկում էլ կառուցվեին աղբը վերամշակող գործարաններ, ընդլայնվեին կանաչ գոտիների թիվը:

Էկոլոգիա

1.                   Էկոհամակարգը բիոտիկ և աբիոտիկ միջավայրերի  ամբողջություն  է, որոնց  փոխհարաբերության ժամանակ տեղի է ունենում  համարյա  լրիվ բիոտիկ  շրջապտույտ, որին մասնակցում են պրոդուցենտները,   կոնսումենտները  և  ռեդուցենտները:  Դրանք առաջացնում  են պարզ  անօրգանական նյութեր`  ածխաթթու գազ, ջուր, ամոնիակ և այլն կանաչ  բույսերի կողմից` օրգանական  նյութ  սինթեզելու նպատակով, այս շրջապտույտի անխափան գործունեությամբ է պայմանավորված էկոհամակարգերի գոյությունն ու զարգացումը:
 Պրոդուցենտները օրգանիզմներ են, հիմնականում` բույսեր, ինչպես նաև ֆոտոսինթեզ իրականացնող մանրէներ, որոնք պարզ անօրգանական նյութերից H20 և CO2 Օգտագործելով արևի էներգիան սինթեզում են բարդ օրգանական նյութեր, որոնք էլ սնունդ են հանդիսանում մնացած բոլոր օրգանիզմների համար:
            Կոնսումենտները հետերոտրոֆ օրգանիզմներ են հիմնականում կենդանիներ, որոնք սնվում են բույսերի կամ կենդանիների պատրաստի օրգանական նյութերով:
            Ռեդուցենտներ­ը քայքաըող օրգանիզմներ են հիմնականում բակտերիաներ և սնկեր, որոնք իրենց կենսագործունեության համար անհրաժեշտ էներգիան ստանում են մահացած հյուսվածքների քայքայման արդյունքում:
2.       Մենք ապրում ենք Երևանում, որը գտնվում է կիսանանապատային և լեռնատափաստանային գոտիների խաչմերուկում: Առանց այն էլ Բնությունը շռայլ չի գտնվել մեր երկրի նկատմամբ, ցավոք գնալով պակասում են կանաչ գոտիները տեղը զիջելով անթիվ շինություններին: Սակավ անտառների արդյունքում ունենք չոր եղանակ:
3.                       Անտառահատումների և ջրային տարածքների չորացման հետևանքով խարխլվում է բնության տվյալ հատվածին բնորոշ էկոհամակարգը, որի արդյունքում փոխվում է նաև բնակլիմայական պայմանները, որոնք իրենց հերթին բերում են բազմաթիվ խնդիրների:
4.       Էկոհամակարգի բնական շրջապտույտը և կենդանական, և բուսական աշխարհներում ապահովում է էներգիան: Նրա չնչին պակասը կարող է անդառնալի հետևանքներ ունենալ, բերելով մեծ աղետների:
            Երկրագնդի մթնոլորտն աղտոտող նյութերից է ածխածինը, որի 75%ը առաջանում է բենզինի այրումից, 6%ը ածխի և 4$ը փայտի այրումից, 10%ը արտադրական ու կենցաղային թափոնների այրումից և 5%ը անտառային հրդեհներից: Ածխածինը շատ վտանգավոր է դառնում մարդու առողջության վրա:

            Մթնոլորտում վտանգավոր նյութերից է նաև ազոտը: Այն առաջանում է բենզինով և դիզելային վառելիքով աշխատող ներքին այրման շարժիչներից, այն մթնոլորտում պահպանվում է 3 ժամից ավել և հաճախ քազաքների օդը այդ գազից ստանում շականակագույն երանգավորում, որն էլ իր հերթին վատ է անդրադառնում մարդու առողջության վրա:

понедельник, 19 января 2015 г.

հայոց Լեզու Թարգմանություն

Ուրեմն, ինչու՞ է գրականությունը կարևոր, ինչպես՞ է այն ցույց տալիս իր անհրաժեշտությունը մշակույթում: Ահա թե ինչ ունի ասելու Ուիլյամ  Լոնգը:

Գրականության մասին կա մի հետաքրքիր ու գերիշխող կարծիք, ըստ որի այն, արվեստի նման, մի պարզ խաղ է երևակայության հետ, հաճելի` նոր նորավեպի պես, բայց առանց ոչ մի լուրջ կամ պրակտիկ կարևորության: Գրականությունը իր մեջ է կրում ժողովրդի իդեալները; ու սիրո, հավատքի, պարտքի, ընկերության, ազատության ու ակնածանքի իդեալները ամենակարևորներն են մարդկային կյանքում: Հույները սքանչելի ժողովուրդ էին, սակայն չնայած բոլոր նրանց հզոր գործերի, մենք փայփայում ենք մի քանի իդեալ` գեղեցկության իդեալները փչացող քարերում և ճշմարտության իդեալները չփչացող արձակներում ու պոեզիայում: Սրանք պարզապես Հույների, Հրեաների ու Հռոմեացիների իդեալներ են` պահպանված  նրանց գրականության մեջ, որ դարձրել են նրանց, այն, ինչ որ կային, ու փոխանցել են իրենց արժեքները ապագա սերունդներին: Մեր դեմոկրատիան` բոլոր անգլիախոս ազգերի պոռոտախոսությունը, երազանք է; ոչ թե կասկածելի ու երբեմն հիասթափեցնող բեմադրությունը օրենսդրական սրահներում, այլ մեր սիրելի ու անմահ մարդկային հավասարության ու ազատության իդեալները, լինելով ամենաթանկարժեք ժառանգությունը Հույներից Անգլոսաքսոններին յուրաքանչյուր գրական գործի մեջ: Ամբողջ մեր արվեստը, գիտությունները ու նորամուծությունները հիմնովին կառուցված  են իդեալների վրա; քանի որ մեր նորամուծությունները իրենց խորքում կրում են "Բեովուլֆ"ի երազանքը, որ մարդը կկարողանա հաղթել բնության ուժերին; ու մեր բոլոր գիտությունների ու հայտնագործությունների հիմքը այն անմահ երազանքն է, որ "մարդը մի օր կդառնա աստվածների պես` կարողանալով տարբերել չարը բարուց":


Մի խոսքով, մեր ամբողջ քաղաքակրթությունը,  մեր ազատությունը, մեր առաջընթացը, մեր տները, մեր կրոնը խստորեն հիմնված  են մեր իդեալների վրա: Ոչինչ, բացի իդեալներից, երբևէ  չի կարողացել գոյատևել աշխարհի վրա: Ուրեմն անհնար է չափից ավելի բարձր  գնահատական տալ գրականությանը, որ փոխանցում է այդ իդեալները հայրերից որդիներին, երբ մարդիկ, քաղաքները, կառավարությունները, քաղաքակրթությունները ոչնչանում են երկրի երեսից: Միայն սա հիշելուց հետո ենք մենք սկսում գնահատել հավատացյալի արարքը, երբ նա վերցնում ու պահում է յուրաքանչյուր  թուղթ, որի վրա ինչ որ բան է գրված: 


                                                        19րդ դարի ամերիկացի գրող Ուիլյամ Լոնգը այսպես է գրել գրականության մասին, որը հարկ համարեցի թարգմանել հայերեն:
                                                                                                   
                                                                                                                   Դավիթ